Przeglądane Wydawać by się mogło, że skoro euro jako wspólną walutę dla krajów Unii wprowadzono już dziesięć lat temu, a Polska jest członkiem Unii od ośmiu lat, to już od paru lat powinniśmy płacić w naszych sklepach za pomocą euro. Tymczasem nadal płacimy złotówkami, a mimo deklarowanych przez rząd kolejnych dat przystąpienia do strefy euro, jakoś wciąż brak tutaj konkretów. Powstaje więc pytanie, czy naprawdę chcemy przyjąć wspólną walutę ? Zaraz po wstąpieniu Polski do Unii mówiło się o jak najszybszym przyjęciu euro. Jednak głównym problemem stały się tutaj nie tyle dość zresztą ostre wymogi ekonomiczne, jakie trzeba spełnić, aby przyjąć euro, ale brak zdecydowanej woli politycznej. Społeczeństwo bowiem jakoś nie bardzo pali się do zmiany banknotów w portfelach, obawiając się towarzyszącemu temu procesowi wzrostu cen. Nie bez znaczenia jest też fakt, że paradoksalnie odczuwamy jako kraj łagodniejsze skutki obecnego kryzysu dzięki posiadaniu własnej waluty, gdyż w tym aspekcie polityka monetarna krajów strefy euro zawodzi. Zobacz więcej Kraje strefy euro Kraje strefy euro Przeglądane Skoro w ramach Unii Europejskiej następowała ścisła integracja w sprawach gospodarczych, to nic dziwnego w tym, że obejmowała ona także kwestie polityki monetarnej. Wyrazem tej integracji stało się przyjęcie wspólnej waluty dla Unii Europejskiej, jaką stało się euro. Euro wprowadzono w 1999 r. w formie transakcji bezgotówkowych, a w 2002 r. jako walutę obiegową w dwunastu spośród piętnastu ówczesnych członków Unii – nie wprowadziły jej Szwecja, Dania i Wielka Brytania. Z biegiem czasu liczba państw należących do strefy euro rosła i obecnie znajduje się w niej 17 spośród 27 członków Unii. Euro stało się na tyle popularną walutą, że używają jej jako obiegowej kraje nie należące do Unii Europejskiej. Są to: Monako, San Marino, Watykan, Andora, Czarnogóra i Kosowo. Niewątpliwie posiadanie wspólnej waluty bardzo ułatwiło kontakty handlowe między krajami strefy euro, w szczególności ułatwiły wymianę międzynarodową dzięki brakowo różnic kursowych. Jednak wspólna polityka monetarna nie była w stanie zapobiec skutkom kryzysu finansowego, jaki obserwujemy w Europie od kilku lat. Zobacz więcej Zalety i wady unijnej gospodarki Zalety i wady unijnej gospodarki Przeglądane Ideą, jaka przyświecała państwom tworzącym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, która z biegiem lat znacznie się rozrosła i przekształciła w Unię Europejską, była oczywiście wspólnota gospodarcza. Chodziło tutaj nie tylko o rozwój gospodarczy państw będących członkami tej organizacji, ale także wzrost jej konkurencyjności, zwłaszcza w obliczu długoletniej hegemonii gospodarczej Stanów Zjednoczonych. Z perspektywy lat można ocenić, że z tej roli Unia wywiązała się dobrze. Gospodarka Unii jako całości ustępuje tylko USA i ostatnio bardzo prężnie rozwijającym się Chinom. Jednak w miarę upływu lat i przystępowania kolejnych państw do Unii rosły w niej niekorzystne tendencje. Po części wynikło to z przyjmowania członków o różnym stopniu rozwoju gospodarczego, co w konsekwencji doprowadziło do powstania tzw. Europy dwóch prędkości. Innym zagrożeniem stał się również rozrost biurokracji unijnej i ogólnie wzrastająca swego rodzaju ociężałość Unii, co powoduje, że wszelkie kryzysy gospodarcze oddziaływają na nią coraz silniej. Zobacz więcej Europejski Bank Centralny i jego rola Europejski Bank Centralny i jego rola Przeglądane W każdym rozwiniętym gospodarczo kraju istnieje bank centralny. Jego rolą jest czuwanie nad stabilizacją finansów danego kraju, a także nadzór nad działającymi w nim bankami komercyjnymi. Taką rolę w Polsce pełni Narodowy Bank Polski. Z uwagi na to, że Unia Europejska to przede wszystkim organizacja wspólnoty gospodarczej, to nic dziwnego, że i w niej istnieje podobny bank centralny. Jest to Europejski Bank Centralny (European Central Bank). Charakter jego działań jest zbliżony do funkcji centralnych banków narodowych. Tak więc odpowiada on za nadzorowanie systemów bankowych w krajach Unii, ułatwia funkcjonowanie systemów płatniczych, współpracuje z innymi organizacjami w zakresie regulacji rynków finansowych. Prowadzi również politykę monetarną w strefie euro. W ramach tych działań bezpośrednio współpracuje z centralnymi bankami narodowymi, tworząc Europejski System Banków Centralnych. Podobnie jak i pozostałe banki centralne, jest instytucją niezależną od wszelkich nacisków i zawirowań politycznych, ponadto posiada wszystkie niezbędne instrumenty do prowadzenia polityki finansowej i własne kapitały. Zobacz więcej